|
روزها در ایران باستان:
ایرانیان برای روزهای ماه نامهای مشخصی داشتند كه به جاي عدد از آنها استفاده ميكردند كه هر روزی را با نام یکی از امشاسپندان (فرشتگان) می‌خواندند.
براي مثال :
روز امرداد از ماه تير= هفتم تير
روز ورهرام از ماه شهريور= بيستم شهريور
روز آذر از ماه دي = نهم دي
و به همين ترتيب . . .
هر سال زرتشتیان (ایران باستان) به ۱۲ ماه و هر ماه به سی روز که هر کدام دارای نام ویژه ای می باشند و هر ماه به ۴ بخش تقسیم می گردد. دو قسمت اول دارای هفت روز و دو قسمت دوم دارای هشت روز می باشند در این گونه تقسیم بندی روزهای نخست به نام آفریدگار (خداوند) كه به ترتيب اورمزد – دي به آذر- دي به مهر- دي به دين می باشند كه روزهاي نيايش همگاني و استراحت زرتشتيان است.
در مواردی که نام یکی از روزها برابر نام ماه مربوطه می‌شد، آن روز را جشن می‌گرفتند.
به‌طور مثال، مهر روز یعنی روز شانزدهم از ماه مهر را با نام مهرگان گرامی می‌داشتند. نام روزهای 30 گانه‌ی ماه‌های ایران به زبان پارسی و پهلوی و اوستایی به مانند جدول زیر بوده است. | 
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
